Marx.ba

Kada su dva naučnika krenula u potragu za fosilnim gorivima ispod zemlje sjeveroistočne Francuske, nisu očekivali da će otkriti nešto što bi moglo pojačati napore u rješavanju klimatske krize.

Jacques Pironon i Phillipe De Donato, dvojica direktora istraživanja u francuskom Nacionalnom centru za naučna istraživanja, procjenjivali su količinu metana u podzemlju rudarskog basena Lorene, koristeći „prvu u svijetu“ specijalizovanu sondu, sposobnu da analizira gasove rastvorene u vodi stenskih formacija duboko pod zemljom.

Nekoliko stotina metara niže, sonda je pronašla niske koncentracije vodonika.

– Uobičajeno je pronaći male količine blizu površine bušotine. Ali, kako je sonda išla dublje, koncentracija je rasla. Na 1.100 metara niže bilo je 14%, na 1.250 metara bilo je 20%, priča Pironon, a prenosi CNN.

To je, naime, ukazivalo na prisustvo velikog rezervoara vodonika ispod zemlje. Naučnici su izvršili proračune i procijenili da bi se moglo pronaći između 6 miliona i 250 miliona metričkih tona vodonika, što bi ovo nalazište učinilo jednim od najvećih kada je riječ o “bijelom vodoniku”.

Otkriće je pomoglo i da se podstakne već grozničavo interesovanje za gas. Bijeli vodonik – koji se također naziva „prirodni“, „zlatni“ ili „geološki“ vodonik – prirodno se proizvodi ili je prisutan u Zemljinoj kori, i vremenom je postao nešto poput klimatskog svetog grala.

Vodonik proizvodi samo vodu kada se sagorijeva, što ga čini veoma atraktivnim kao potencijalni izvor čiste energije za industrije kao što su avijacija, brodarstvo i proizvodnja čelika, kojima je potrebno toliko energije da je skoro nemoguće zadovoljiti obnovljive izvore energije kao što su solarna energija i vjetar.

Ali, dok je vodonik najzastupljeniji element u univerzumu, on generalno postoji u kombinaciji sa drugim molekulima. Trenutno, komercijalni vodonik se proizvodi u energetski intenzivnim procesima koji se skoro u potpunosti napajaju fosilnim gorivima.